Είσαι μια πανέμορφη μπαρμπαρένσις
εισαι ο κρόκος του ματιού
είσαι γκοφρέτα φουντουκιού
Είσαι ζεστός σαν την κοιλια του γάτου
πυρετός εφήβου
και κρασόμελο με κανέλα
Κανείς δεν τακτοποιεί σαν εσένα
Κανείς δεν νοστιμεύει το φαγητό όπως εσύ
Στα μάτια σου βλέπω
σκηνές από το Funny Games
ακούω Bauhaus
και τα κλασικά της Motown
Αντάρτικες προδοσίες και εμμονές
ριζόχαρτο ζωγραφισμένο από το πρώτο έτος
και τα μολέσκιν σου να κρύβονται
Ακέραιος σαν το νερό του Ολύμπου
και τα ατοπήματά σου ακολάστως επεξεργασμένα
Κι άλλοτε, τέφρα από την Παλαιστίνη...
Σε παρατηρώ να τρως το αυγό σου
μαχαιροπίρουνο, ρίγανη,τσίλι
ο καφές σου σιγανός
κι ο ιδρώτας σου πιο νόστιμος και
από έναν ζουμερό λωτό
Μήπως είσαι ξωτικό που ζητά να απαλλαγεί από
την αιωνιότητα
Ναι, ναι, είσαι το τέλος της αγαπημένης ταινίας
είσαι ένας δίσκος της blue note
είσαι οι διακοπές μιας εύπορης οικογένειας
στο χωριό το καλοκαίρι
Θα σε ονομάτιζα παρανοϊκή φουντουκιά
σαύρα της ερήμου
για τη διατήρηση της υγρασίας
Τα μάτια σου όμως είναι πιο όμορφα
Τα δάχτυλα των ποδιών σου ίσια
σαν τη μπαγκέτα του Blakey
το κοκκαλάκι σου σκληρό
αλλά τρυφερά καμπύλο
Έτοιμο να αντιμετωπίσει την θηριωδέστατη
θάλασσα μου
Και εγώ κάθομαι δίπλα σου
Είσαι μια χούφτα κλεμμένα σύκα
το αίμα από τις ρώγες των δαχτύλων
...
