Ο Αργύρης. Άνοιξε την πρώτη μπαλκονόπορτα,είχε ένα 
άχρηστο κενό και μετά άνοιξε τη δεύτερη. Να αεριστεί
ο χώρος. Πριν από λίγο, ήταν η κυρία Ζηζή
εκεί, στο καθιστικό, ξαπλωμένη, μαυροφορεμένη,
λίγο παχουλή κ με μεγάλη καμπουρίτσα, ξέρεις, αυτό
το λοφάκι κάτω από τον αυχένα που αποκτάς, 
επειδή σκύβεις το κεφάλι συνέχεια..
Η κυρία Ζηζή, έχασε πρίν λίγο καιρό τον άντρα της,
και την πεθερά της. Η τελευταία, ήταν βαμπιρ.
Από αυτά που ρουφάνε με το καλαμάκι τη ζωή σου
ολάκερη και δεν προλαβαίνεις να ξεφύγεις. Ο άντρας
της κυρίας Ζηζή, δεν είχε απογαλακτιστεί. Η μάνα του τον τάιζε
με το γάλα της για να μπορεί μετά να του ρουφάει την 
παχουλή του σάρκα.'Ετσι κάνουν τα βαμπίρια όταν παραμένουν
μέσα στο εκάστοτε κοινωνικό πλαίσιο που τα έχει γεννήσει.
Μπήκε μια μύγα στο ιατρείο, κ ο Αργύρης τρέχει σαν
παλαβός να τη σκοτώσει. Δεν μπορεί να κυκλοφορεί 
ένα τέτοιο τέρας στο ιατρείο.
Η κυρία Ζηζή λοιπόν, ήταν ξαπλωμένη πρωτύτερα, γιατί ο
γιατρός, ο κύριος Αριστείδης, φώναξε την Αγγέλικα να την
τακτοποιήσει. Αυτό θα πει, να της εφαρμόσει την 
τεχνική μπόουτεκ, να της πει τι πρέπει να τρώει,
τι πρέπει να νιώθει, πως πρέπει να πέρδεται και πώς να
πετύχει την αυτοθεραπεία. Αυτοθεραπεία: όρος που 
χρησιμοποιείται κατά κόρον στις ολιστικές θεραπείες,
μαζί με όλα τα ''ευεξία, αυτοβελτίωση,υγεία,το όλον,
βιταμίνα,χορτοφαγία,εσύ, ο εαυτός, αποτοξίνωση''και λοιπα
''αυτό-κάτι'', κατά την οποία δεν σου φταίει τίποτα άλλο,εκτός από
τον ίδιο σου τον εαυτό.Ούτε το κράτος, ουτε ο εργοδότης που σε 
εκμεταλλεύεται, ούτε η μάνα σου, ούτε ο πατέρας σου, αλλά ο εαυτός
σου. Εσύ, εσύ κ μόνο εσύ,είσαι ο ένοχος.Πάρε να'χεις τώρα..
Η κυρία Ζηζή λοιπόν, ζούσε κ με τους δύο. Και με τον μανα-ικό
σύζυγό της και με την αιματοβαμμένη πεθερά της και υπηρετούσε
τις νευρώσεις τους, γιατί αγαπούσε. Δεν θα θιχτεί εδώ το θέμα αγάπη, 
προφανώς..Και τώρα, που ο ένας πήρε τον άλλο μαζί του στην κόλαση,
έμεινε αυτή μόνη της, χωρίς ούτε καν τη ζωή της,αποδήμησε και
αυτή. Ο κύριος Αριστείδης λοιπόν, μεγαλογιατρός, εναλλακτικός,
αποφάσισε, εκτός από τα πόδια της, καθότι ορθοπεδικός, να της 
φτιάξει και τη ζωή της.Του αρέσει να ακούει ''ευχαριστώ'' γενικώς.
Έτσι είναι αυτός, καθωσπρέπει, συμπονετικός,
υπομονετικός,ευσπλαχνικός, που θέλει να σώσει τον κόσμο. Έχει
ένα τεράστιο, πολυτελές σπίτι κάπου έξω από την πόλη, και εκεί,
πίνοντας μαρτίνι μπροστά στο τζάκι του, καταστρώνει τα σχέδιά του
για τη σωτηρία του πλανήτη. Έχει και έναν βοηθό, τον Αργύρη, τον
οποίο πληρώνει αδρά για τα δεδομένα του σύμπαντος και του ιδίου. Ναι, ναι,
του δίνει τετρακόσια ευρώ για την πολύτιμη βοήθειά του.Αξιοθαύμαστα
φιλέσπλαχνος, δεν ασφαλίζει τον Αργύρη, καθώς
έτσι του σώνει χρήματα..στο κάτω κάτω σιγά μην πάρει σύνταξη 
όταν μεγαλώσει..
Ο Αργύρης είναι 30 χρονών περίπου, με σπουδές,
ασχετες μεν,αλλά κάτι έκανε και αυτός. Ναι,ναι,κάτι έκανε κι αυτός,
θέλει να νιώθει αισιόδοξος και ας είναι τριάντα χωρίς να είναι αυτό που
ονειρευόταν μικρός οτι θα ήταν στα τριάντα. Ξέρεις, εκεί κάπου
στην εφηβεία που φτιάχνεις κολλάζ με εικόνες του μέλλοντός σου.
Ο Αργύρης κυνηγάει τη μύγα ακόμα, την ώρα που η η κυρία Βασιλική
έχει ξαπλώσει στο ιατρείο, γκρινιάζει ασταμάτητα και ο κύριος
Αριστείδης τον εξετάζει. Τη σκότωσε. Χτυπάει το κουδούνι.
Είναι ο Θανάσης, ο φαρμακάς, που θέλει να απασχολήσει για λίγο τον ιατρό.
Η κυρία Βασιλική, μονολογεί..''Γιατί αυτός δεν μπορεί να περιμένει,
όπως περίμενα και εγώ?''
συνεχίζει το δράμα της, κοιτώντας το παράθυρο
''Πάντα, πάντα κάτι συμβαίνει.Σε όλη μου τη ζωή μου, πάντα κάτι
συμβαίνει''..
Ο Αργύρης προσποιείται οτι πρέπει να κυνηγήσει τη
μύγα και φεύγει..είναι περιστατικό πάνω από τις δυνάμεις του. 
Η κυρία Βασιλική, τελείωσε με την εξέτασή της και στην πόρτα φεύγοντας
λέει''Σας ευχαριστώ που με ανεχτήκατε''.
Ο Αργύρης την συμπόνεσε τότε και μόνο τότε. 
Ο μεγαλογιατρός τον χτύπησε απαλά στην πλάτη και του είπε 
''Ο μόνος τρόπος να ζήσει κάποιος, είναι να απαλλαγεί από τη θλίψη του''.
Πήρε τον καφέ του κ πήγε να καπνίσει ένα από τα πουράκια του.
Ναι γιατρέ μου,έχεις δίκιο. Τώρα σχολάω όμως και στο ημερολόγιό μου
έχω γράψει οτι λήγει η Δεη, το τηλέφωνο, πρέπει να πληρώσω το ενοίκιο,
να πληρώσω τον γιατρό και να προσπαθήσω να τελειώσω το κολλάζ που
ξεκίνησα να φτιάχνω όταν ήμουνα μικρός. Και η θλίψη γιατρέ μου 
πρέπει να περιμένει. Ίσως αυτο-ϊαθεί..
Ο Αργύρης λοιπόν έτρεξε, πήρε το λεωφορείο, ανέβηκε στο σπίτι
και σαν σε ταινία του Γούντι Άλεν, ξεκίνησε το απογευματινό ατέρμονο..
''να φτιάξω ψωμί, να καθαρίσω το σπίτι, ο έρωτας μου, να κλείσω εισιτήρια, πάψε να μου λες τι να κάνω κ τι να μην κάνω, όχι όχι, 
δεν πρέπει να αφήνομαι στο παραλήρημα της νεύρωσής μου, 
έχω κάνει τίποτα στη ζωή μου, ε πώς, ερωτεύτηκες, δούλεψες,έμαθες
έτοιμος για παρακάτω, πάψε σου λέω, η μάνα μου, αυτή τα φταίει όλα, 
όχι, εσύ τα φταις όλα, πάψε σου λέω, δεν μπορώ άλλες ενοχές, η ζωή
τα έφερε όπως δεν ήθελα, μαλακίες λες,δε φταις εσύ, πάψε σου λεω,
που ξέρεις εσύ, αχ θέε μου, πρέπει να βρω λεφτά να πάω σε κάποιον ειδικό,
να με βοηθήσει, να σταματήσω να σε ακούω, να ακούω μόνο εμένα,και
ποιός είναι ο εμένα όμως..αυτός που θέλω, αυτός που δείχνω,αυτός
που νομίζω, ποιός, ποιός?μαλακίες φιλοσοφίες του κώλου, πάψε,
που θα βρω λεφτά, η ΔΕΗ, το ενοίκιο, τα χρέη,οι έξοδοι, το φαγητό, πρέπει..''
Τρέχει στο πισί του κ ψάχνει για αγγελίες..''κ τώρα τι? τι να ψάξω, είναι
και αυτή η κωλοκρίση,ποιός είναι τώρα στηλέφωνο, κάτσε μισό να δω..
Άντε πάλι, για καφε..ε τι θέλουν πια και αυτοί οι φίλοι μου..δεν με καταλαβαίνουν,δεν καταλαβαίνουν, ε βέβαια, αυτοι είναι άνετοι, μαλακίες λες,
ε και επειδή είναι άνετοι αυτοί? μα εγώ δεν έχω κάνει τίποτα, καμιά αγγελία.
Τι θα κάνω? πώς θα βρω λεφτά..δεν μου φταίνε τα λεφτά, αυτή η κωλοθλίψη
φταίει..όχι δεν έχω πάλι κατάθλιψη, μια χαρά είμαι, μαλακίες λες..τι μου
λείπει από τη ζωή μου, έχω βρει τη σύντροφο της ζωής μου, έχουμε το 
σπιτάκι μας και θα πάνε όλα καλα..ναι έτσι θέλεις να πιστεύεις ηλίθιε..πάψε,
ΠΑΨΕ σου λεω!!''

Ο Αργύρης,που δουλεύει στον μεγαλογιατρό κύριο Αριστείδη.
Ο Αργύρης,που παλεύει με τις ενοχές, την αισιοδοξία, την απαισιοδοξία
την αγάπη, τα προς το ζην,τους φίλους, τον εαυτό του,την κρίση,τον έρωτα,
το μίσος, τον θυμό, τη θλίψη, τη χαρά,το τώρα, το αύριο,τα βαμπίρια ..
βαμπίρ ο ίδιος για τον ίδιο...
 

Ο Αργύρης..που αγωνίζεται να μην αποκτήσει την καμπουρίτσα...
όλο το απόγευμα..και κάθε απόγευμα 



...

...