Ένα τσιγάρο δρόμος...

Μια τρύπα για να βγω
Ένα σκοινί να πηδήξω

Μίσησε ότι είναι δεδομένο
Μίσησε κ αυτούς που βολεύονται
στο δεδομένο

Στρίβω ένα τσιγάρο

Βαρετά τα πολλά λόγια
Ανιαρή κ η σιωπή

Απαιτώ να μου φέρεις πίσω
τις συγκινήσεις μου

Δειλοί έρωτες ζωγραφισμένοι
στα πρόσωπα γύρω μου

Αύριο θα πάρω άδεια
για να ελευθερώσω το σώμα μου

Λέω να φύγω από το χωριό
μέσα από το δάσος

Ίσως να χαθώ
Να μη με βρει κανείς
 
Απλά είναι τα πράγματα
μόνο όταν τα βλέπεις έτσι

Απαιτώ να μου φέρεις πίσω
τα απλά μου πράγματα


...

Στο δεύτερο τσιγάρο...

Και αφού πάρω πίσω ότι 
μου ανήκει, θα πάρω έναν καθρέφτη,
θα τρέξω ως την άκρη 
και θα βγω εκτός εαυτού.
Όπως μου είπε κάποιος,
πρέπει να δω πως είναι η
μούρη μου όταν είμαι εκτός
εαυτου.
Αμνησία.

So... knives out
 
...