Κάθε Δευτέρα

Για το τσιγάρο και για αυτόν
τον γαμημένο καφέ που 
τριγυρίζει από το απόγευμα.

Για τη βραδυνή χαλάρωση
και τις φωτογραφίες που 
δεν τραβήχτηκαν ποτέ.

Για τις σκέψεις που ποτέ
δεν αποκρυσταλλώνονται.

Για τα κείμενα που δεν γράφτηκαν
και τα φιλμάκια που σκηνοθετησες και
ποτέ δεν γυρίστηκαν.

Για τη βρωμιά του νου και 
την αδυναμία του να καθαρίσει.

Για τις μουσικές που δεν εκφράστηκαν.

Για τον χρόνο που ποτέ δεν 
διορθώνεται.

Για τα χάπια που σαρώνουν το σώμα σου
και τα καταπίνεις με καπνό.

Για εκείνο που ποτέ δεν αλλάζει και
το μόνο που θέλεις είναι να αλλάξει.

Για εκείνα που αγωνιούσες να μάθεις 
και όταν τα έμαθες τα βαρέθηκες.

Για εκείνες τις μάχες που θεωρούνται ηρωϊκές
και εσύ τις βλέπεις τιποτένιες.

Για τις διενέξεις που γίνονται 
μόνο στο κεφάλι.

Για την αυταρέσκεια και την ενοχή.
Την ανοχή και την αντοχή.

Για τον γάτο που επέζησε.

Για τον σύντροφο που είναι
εκεί, όπως είναι.

Για τα σοκάκια που περπατήθηκαν
καθυστερημένα.

Για όλα.

65daysofstatic - PRISMS (Official Video) from 65daysofstatic on Vimeo.


...