Bela Lugosi's Dead... 

 

Κάπως πρέπει να ονομάζεται αυτή η φάση

Η φάση που νομίζεις οτι τίποτα δεν ορίζεις.

Που πραγματικά τίποτα δεν υπάρχει που

να λες είναι έτσι, είναι αλλιώς, θέλω εκείνο,

δίνω αυτό.

Και κάπως πρέπει να λέγεται αυτή η φάση 

που  γουστάρεις.

Που θέλεις να καπνίζεις, να πίνεις και να 

διαβάζεις για το θάνατο κ την ευτυχία.

Και κάπως πρέπει να λέγεται κ αυτή η φάση

Η φάση που χοροπηδάς καθώς τα πόδια σου

είναι καρφωμένα στο έδαφος.

Η φάση που είσαι ακίνητος και ταυτόχρονα

όλο σου το κορμί τρέμει.

Πώς να λέγεται η φάση που θέλεις τα πάντα

και είσαι ευτυχισμένος με τα λίγα.

Που θέλεις να καπνίζεις, να πίνεις και 

να ακούς βρωμερά τραγούδια.

Που θέλεις να καπνίζεις, να πίνεις και

να σφίγγεις και να γουστάρεις.

Που θέλεις να παρανοείς

Που γουστάρεις να είσαι χαοτικός

Που θέλεις να γίνεσαι χυδαίος και 

να ερωτεύεσαι τη χυδαιότητά σου.

Που θέλεις να αγριεύεσαι και να 

ακούς σκοτεινά τραγούδια.

Που γουστάρεις να χτυπιέσαι

Που αρρωσταίνεις με την καύλα

της γκόμενάς σου

Που μπερδεύεις τη σκιά με το φως

Που ξεχνάς πως ορίζεσαι

Που δε σε ενδιαφέρει αυτό που

σε κάνει αυτό που είσαι

Που καυλώνεις 

Που σείεται η ύπαρξή σου 

Κάπως πρέπει να λέγεται αυτή η φάση

που μπερδεύεται το κορμί σου με 

κάτι άλλο

Που δε σε ενδιαφέρει το κάτι άλλο 

Που θέλεις να καπνίζεις, να πίνεις 

και να αναφωνείς λερωμένους στίχους

Και πώς να λέγεται αυτή η φάση 

που νιώθεις με διαφορετικά πράγματα 
κάθε φορά, ολόκληρος...

...