Nihil est, Nihil deest...

Αυτός που προσπαθεί να βρει την αλήθεια στην πράξη είναι κατά βάση 

φτωχός, πολύ φτωχός... 

Έχει μόνο τον εαυτό του και τη φλόγα του. Δεν αφορά άμεσα άλλους,

δεν θέλει προσοχή, δε θέλει αναγνώριση, δε φέρει διάκριση..δεν 

θέλει να χωρά πολλούς τελικά.. 

Ίσως να είναι πραγματικά τυφλός τελικά, άγνωστος στην πλειοψηφία, 
πραγματικά στερημένος στην ύλη, 
μα πλήρης στις επιλογές του.

Είναι αγώνας καθημερινός με τον εαυτό σου, να βαδίζεις στην ομίχλη 

με αυτοπεποίθηση, να μην ακούς τον φόβο, να αναμετράς τον εαυτό σου.

...

"Κι όμως το έκανα , γιατί, αρπαγμένος στη δίνη του μυαλού, 

από μωρία,απο ένα νου άστατο,σαλεμένο, είχα μεγάλη επιθυμία

να πεταρίζω εδώ και εκεί,να έχω κάποια αξία στα μεγάλα,

και στα μικρά να είμαι ανύπαρκτος,[...] 

μην είσαι δούλος μιας και μόνο γνώσης, ούτε να εμμένεις σε ένα θέμα,

όπως το κάνουν οι πολλοί, αλλά να χάνεσαι μακριά,

παιδί πολύτεχνο, να πιάνεις το κουπί σε κάθε βάρκα 

και από κάθε πιάτο να τσιμπάς κι απ'ολες τις κούπες να δροσίζεσαι [...] 

Δεν είμαι φτωχός, δεν είμαι πλούσιος,

nihil est,nihil deest.[...]" 

(Robert Burton, Η Ανατομία της Μελαγχολίας)

...